Voetballen!, zo lang het nog kan……

Vandaag stond de 2e wedstrijd in de hoofdklasse voor FC Assen MO17-1 op het programma in de vorm van een thuiswedstrijd tegen Bolsward MO17-1. Bij een ieder voelde deze wedstrijd als “gelukkig mogen we nog”. Anders dan in Maart voelen we de lockdown nu dichter bij komen en horen we over de besmettingen die ook steeds dichter bij komen. Toen er op vrijdagavond dan ook een bericht kwam dat de wedstrijd mogelijk niet door zou gaan zorgde dat voor teleurstelling en boosheid. Gelukkig rechtte Bolsward zijn rug en kwam toch met een uiterst representatief team naar Assen toe. Bolsward is een tegenstander waar we niet wekelijks tegen spelen maar toch een historie mee hebben. De beide teams stonden 5 jaar gelden tegenover elkaar in de bekerfinale met als resultaat dat Bolsward na penalty’s de cup omhoog mocht houden. Eerlijk gezegd waren de Friezen toen de bovenliggende partij en waren wij de gelukkige dat we er nog een penaltyreeks uit sleepten. In de afgelopen jaren kwamen we Bolsward op de verschillende toernooien ook weer tegen en zag je dat de verhoudingen langzamerhand aan het kantelen waren. Vandaag kwam daarvoor het ultieme bewijs door een 4-0 overwinning voor de meiden van FC Assen. 

Het verhaal en woord van de overwinning van vandaag zit hem in “zakelijk”. Er is geen moment geweest dat we niet de controle hadden over de wedstrijd. Rustig combinerend (soms iets te rustig) bouwden we aan een veldoverwicht en een voorsprong die geruststellend was. Zoals gebruikelijk de laatste weken was het al binnen 2 minuten raak. Een vlot lopende aanval over de linker kant met als eindstation Meike zorgde voor de 1-0. Onze verdedigers hadden al snel door dat Bolsward een 442 op de mat legde dus konden we van achteruit rustig inschuiven en speelde het spel zich voornamelijk af op de helft van Bolsward. Hierin zie je ook dat het team volwassener aan het worden is. Ze lossen zelf de problemen op en durven elkaar aan te spreken waar nodig. Maar anders dan vorige week tegen Sneek werden we nu niet echt getest. We waren op alle fronten beter en de uitslag was eigenlijk nog mager te noemen. We speelden beheerst en rustig ons positiespel en prikten er soms doorheen. Een schot van 25 meter tegen de kruising van Tara was zo’n prikactie waar we net geen beloning kregen. De 2-0 viel uit een geweldige corner van Meike waar onze tactiek met veel onrust voor het doel zijn vruchten af leek te werpen. Trainer Robin keek dan ook tevreden toe. Zelf stapte Robin net van het veld af na een 4-6 nederlaag en liet hij eigenlijk zien hoe het niet moest. Zo zie je maar weer dat een geweldige trainer zelf niet altijd een goede voetballer hoeft te zijn. Kan ook zijn dat hij zijn dag niet had natuurlijk……
 

Met een 2-0 voorsprong gingen we rusten. Geen vuiltje aan de lucht en er werd voornamelijk gesproken over voetbaldetails. Als leiding van dit geweldige team wordt het dan ook steeds gemakkelijker om leiding aan ze te geven. Ze komen zelf met de oplossingen en geven positieve en opbouwende feedback naar elkaar toe. Een gevaar is dan dat het te gemakkelijk gaat en we gaan verslappen. Iets wat nu echter niet gebeurde. De 2e helft zagen we het zelfde spelbeeld en scoorden we wederom twee doelpunten waarvan nog één uit een corner. Zonder blessures en extreme vermoeidheid bereikten we het einde van de wedstrijd en bedanken we de sympathieke meidenploeg van Bolsward voor de sportieve wedstrijd. Deze keer geen penalty’s aan het einde dus mochten we wederom een overwinning bij schrijven aan ons totaal. 

Volgende week zaterdag staat HZVV MO17-1 op het programma. Een echte test en uitdaging maar daar houden we wel van! Nu nog hopen dat de naderende lockdown nog een weekje kan worden uitgesteld.